Προσγειώθηκε μάλλον ανώμαλα στην Κεραμωτή και περιπλανιόταν στους δρόμους. Σύντομα ένας ευαισθητοποιημένος κάτοικος τον εντόπισε και τον περιμάζεψε. Ήταν ένας ψαράς που τον τάιζε και τον φρόντιζε στην αυλή του για 3 μέρες. Επικοινώνησε με το ΕΚΠΑΖ και σύντομα ο Φορέας Διαχείρισης του Πάρκου Ανατολικής Μακεδονίας και Θράκης έσπευσε να τον παραλάβει και να τον προωθήσει στην Θεσσαλονίκη στην οργάνωση Δράση για την Άγρια Ζωή, για περίθαλψη.

Οι πελεκάνοι ιδιαίτερα οι νεαροί, αρέσκονται όταν τους φροντίζει κάποιος, και τους προσφέρει τροφή, πολύ γρήγορα συνηθίζουν τον άνθρωπό και βολεύονται με την ευκολία της ζωής κοντά του.

Υπήρξαν πολλές περιπτώσεις ιδιαιτέρως σε νησιά που πελεκάνοι εξασθενημένοι από τη μετανάστευσή τους δεχόταν τη φροντίδα των κατοίκων με αποτέλεσμα να μην τους αποχωρίζονται ποτέ και να παραμένουν κοντά τους μη ξέροντας και μπορώντας να κάνουν κάτι άλλο. Χαρακτηριστικά πασίγνωστος ήταν ο Πελεκάνος της Μυκόνου ο Πέτρος που σαν τουριστική attraction εντυπωσίαζε τον κόσμο, αλλά στην πραγματικότητα ήταν ένας ελεύθερος φυλακισμένος και εξαθλιωμένος πελεκάνος, όπως και πολλοί άλλοι που παρέμειναν άγνωστοι σε άλλες περιοχές.

Ο νεαρός (2χρονος) θηλυκός Ροδοπελεκάνος ήταν ιδιαίτερος. Είχε ταυτότητα. Στο αριστερό του πόδι έφερε ένα μεταλλικό δαχτυλίδι από την Τουρκία. Οι ροδοπελεκάνοι είναι μεταναστευτικά πουλιά. Διαχειμάζουν στην υποσαχάρια περιοχή της Αφρικής και έρχονται στη μικρά Ασία και στη Νοτιοανατολική Ευρώπη για να φωλιά σουν. Παρόλο που είναι πολυπληθές είδος, στην Ελλάδα που αποτελεί το δυτικότερο μέρος εξάπλωσής του, εμφανίζεται σε πολύ μικρότερους αριθμούς από τον κατά πολύ σπανιότερο και παγκοσμίως απειλούμενο Αργυροπελεκάνο.

Περίπου είκοσι μέρες χρειάστηκε να παραμείνει στις εγκαταστάσεις της Δράσης για την Άγρια Ζωή στη Θεσσαλονίκη, μέχρι να αναρρώσει πλήρως. Ελαφρώς αδύνατος αλλά πολύ ζωηρός κρίθηκε σκόπιμο να απελευθερωθεί κοντά στην περιοχή όπου βρέθηκε ώστε να συνεχίσει την περιπλάνησή του. Έτσι την Τετάρτη 13/4 ταξίδεψε με λεωφορείο στην Καβάλα και την Πέμπτη το πρωί μεταφέρθηκε στη Λιμνοθάλασσα του Αγιάσματος, όπου σε συνεργασία με τον Φορέα Διαχείρισης απελευθερώθηκε.

Όπως όλοι οι πελεκάνοι παρέμεινε για λίγο στην ακτή όπου ξεμούδιασε τα φτερά του, και μετά πέταξε στην αρχή σε κοντινή απόσταση και αργότερα πιο μακριά. Ας του ευχηθούμε καλή τύχη κι ας μην τον ξαναδούμε ποτέ σαν ασθενή.

Οι φωτογραφίες είναι του Michael Kapa τον οποίο και ευχαριστούμε πολύ.