Πριν από λίγο καιρό ελευθερώθηκαν άγρια πτηνά που δεν πέταξαν: ένας Βουβόκυκνος, ένας Νανόκυκνος και μία Ασπρομέτωπη Χήνα, όλα στη λίμνη Κερκίνη.

Σε δεύτερη φάση ”ελευθερώθηκαν” πάλι στη λίμνη Κερκίνη, στη Θράκη, 5 ανάπηροι (!) πελεκάνοι (2 Ροδοπελεκάνοι-μεταναστευτικό είδος και 3 Αργυροπελεκάνοι-παγκοσμίως κινδυνεύον είδος με εξαφάνιση) που αποκλείεται να επιβιώσουν στον φυσικό βιότοπο.

Κατόπιν, 4 Όρνια αφέθηκαν στον κατακερματισμένο και απαιτητικό βιότοπο της Νάξου και των γύρω Κυκλάδων, ενώ άγνωστο πόσα άλλα Όρνια αφέθηκαν στα Αστερούσια Όρη στην Κρήτη, που προτίμησαν να κουρνιάσουν σε στέγες σπιτιών είτε στη μέση ασφαλτοστρωμένου δρόμου παρά στα βράχια των βουνών.

Όχι, δεν αποφάσισαν γι’ αυτά κάποιοι… άσχετοι ιδιώτες, αλλά το αρμόδιο Υπουργείο Περιβάλλοντος σε συνεργασία με… ”ειδικούς” και την συμμετοχή της καλοπροαίρετης αν και στερούμενης υποδομών για νόμιμη άδεια ΑΝΙΜΑ μέσω της ιδρύτριας και φιλολόγου Μαρίας Γανωτή. Όλα αυτά τα δύστυχα πτηνά προέρχονται από το πρωτοποριακό ΕΚΠΑΖ, το οποίο δέχτηκε πρωτοφανή επίθεση από τρία μέτωπα ταυτοχρόνως με σημαντικότερη από τον Αντιπεριφερειάρχη Νήσων κύριο Παναγιώτη Χατζηπέρο ο οποίος αρχικά μας παίνευε και παρουσιαζόταν σαν φίλος και συνεργάτης και αργότερα μετατράπηκε σε άσπονδο εχθρό μας, γιατί ήθελε ηγετηλίκι και προεδριλίκι πάνω στη δουλειά του ΕΚΠΑΖ και επειδή δεν του κάναμε αυτή τη χάρη, (που σε άλλη περίπτωση θα ισοδυναμούσε με αυτοχειρία του ΕΚΠΑΖ), εκείνος εκβιαστικά δεν προχώρησε στις άκρως απαραίτητες εργασίες επισκευής-ανακατασκευής των κτιριακών υποδομών που φιλοξενούν το ΕΚΠΑΖ, ενώ η κατασκευαστική εταιρεία που ανέλαβε αυτή τη δουλειά ολοκλήρωσε την πανάκριβη μελέτη των φθορών εδώ και σχεδόν τρία χρόνια (οι φθορές αυτές οφείλονται αποκλειστικά στις κακοτεχνίες και τη λεηλασία των υλικών κατασκευής, κάτι που αποτελεί σκάνδαλο για το οποίο ουδείς διώχτηκε έως τώρα.) Αυτή η καθυστέρηση υπήρξε ολέθρια για την ομαλή λειτουργία του ΕΚΠΑΖ επειδή ακυρώσαμε τουλάχιστον 180 ατομικές και μερικές δεκάδες ομαδικές αιτήσεις εθελοντών για εργασία (κυρίως από το εξωτερικό) ενώ και η Υπηρεσία Καθαριότητας του Δήμου Αίγινας μας δημιούργησε τεράστιο πρόβλημα ως προς την αποκομιδή των σκουπιδιών με αποκορύφωμα τη μη απομάκρυνση τους για επτάμισι ολόκληρους μήνες πέρυσι, κάτι που εκμεταλλεύτηκαν οι ορκισμένοι εχθροί μας και προέβησαν σε σοβαρή δυσφήμιση του έργου μας.

Και αφού όλοι πίεζαν τον Αναπληρωτή Υπουργό Περιβάλλοντος κύριο Σωκράτη Φάμελο, με σημαιοφόρο τον κύριο Παναγιώτη Χατζηπέρο αλλά και τις άοκνες προσπάθειες της Μαρίας Γανωτή της ΑΝΙΜΑ, τελικά ο κύριος Φάμελος χωρίς να επιδιώξει συνάντηση και μαζί μας ώστε να ζητήσει εξηγήσεις, μας αφαίρεσε την άδεια λειτουργίας!

Και μοιραία τίθενται κάποια ερωτήματα:

• Ποιούς ενοχλεί με την πολύχρονη και πρωτοπόρα δράση του το ΕΚΠΑΖ;
• Γιατί δεν κληθήκαμε έστω σε απολογία προτού το Υπουργείο μας αφαιρέσει την άδεια, μετά από πολλές δεκαετίες συνεργασίας μεταξύ μας;
• Αφού εμείς ήμασταν νόμιμοι ενώ η ΑΝΙΜΑ ουδέποτε είχε και ούτε και τώρα έχει προδιαγραφές για νόμιμη άδεια και παρ’ όλες τις έγγραφες καταγγελίες μας για ληστρική εισβολή της Μαρίας Γανωτή και της παρέας της εν τη απουσία μας στον χώρο του ΕΚΠΑΖ και την λεηλάτηση πραγμάτων ιδιοκτησία του ΕΚΠΑΖ καθώς και την απαγωγή ζώων, γιατί το Υπουργείο δεν προέβη στις δέουσες ενέργειες και μάλιστα σε έγγραφη απάντηση του μετά από πολλούς μήνες ουσιαστικά δικαιολογεί τα αδικαιολόγητα; (παίρνοντας ανοιχτά μέρος υπέρ της ΑΝΙΜΑ)
• Τί επιδιώκει ο κύριος Παναγιώτης Χατζηπέρος με την καταστροφή της πολύχρονης δραστηριότητας του ΕΚΠΑΖ; Μήπως η όλη ιστορία μυρίζει χρήμα απο προγράμματα;
• Γιατί διώχνουν άρον-άρον πτηνά χωρίς να γνωρίζουν το ιστορικό του καθενός, αλλά ακόμη και εμφανώς ανάπηρα-ανίκανα για πτήση και έτσι πολλά από αυτά στάλθηκαν κυριολεκτικά σε έναν αργό και βασανιστικό θάνατο; Με ποιό δικαίωμα όλα αυτά χωρίς καν να απαιτείται η κένωση των τεράστιων κλουβιών προκειμένου να διευκολυνθούν οι εργασίες επισκευών αν και όταν ξεκινήσουν;

Το ΕΚΠΑΖ δεν θα μείνει απλός θεατής στο έγκλημα που επιτελείται εις βάρος του και κυρίως σε βάρος των αγρίων ζώων που χρειάζονται περισσότερη σοβαρότητα, υπευθυνότητα, τεχνογνωσία και πρωτόκολλα μεθοδικότητας ως προς την διαχείριση τους ενώ οι άτσαλοι και άσχετοι αυτοσχεδιασμοί που παρατηρούνται τώρα μόνο δεινά θα φέρουν. Εν κατακλείδι, η απελευθέρωση είναι το πιο κρίσιμο και τελικό στάδιο της φροντίδας των απελευθερώσιμων ζώων και δεν δικαιολογούνται εμμονές, ασχετοσύνη και τσαπατσοδουλειά. Όσον αφορά δε τα μη απελευθερώσιμα (ανάπηρα, εξημερωμένα, υβριδισμένα ή και εξωτικά ζώα) γι’ αυτά απαιτούνται μετά την τυχόν αποθεραπεία άλλα πρωτόκολλα φροντίδας και ποτέ απελευθέρωση.

Να δούμε ποιοί θα λογοδοτήσουν γι’ αυτές τις άνομες ενέργειες, ποιοί θα κριθούν υπεύθυνοι για τα δύσμοιρα ζώα που κάποιοι προφασιζόμενοι τους… ειδήμονες τα εξοντώνουν άδικα, ύπουλα και προφασιζόμενοι την ελευθέρωση τους.

Για όποιον/α θέλει να μάθει περισσότερες λεπτομέρειες για όλη αυτή τη δράση ενάντια στο ΕΚΠΑΖ και τα ζώα που φιλοξενεί, υπάρχει λεπτομερής αναφορά-καταγγελία επεξηγήσεις κλπ. στην ιστοσελίδα μας (www.ekpaz.com) όπου επίσης έχει αναρτηθεί (αυθόρμητα από φίλους του ΕΚΠΑΖ) πλατφόρμα συλλογής υπογραφών για τη διάσωση της δραστηριότητας του ΕΚΠΑΖ. Αν επιθυμείτε μπορείτε να υπογράψετε εσείς και οι γνωστοί σας. Σε κάθε περίπτωση σας ευχαριστούμε εκ των προτέρων.

Για το ΕΚΠΑΖ

Γιάννης Πουλόπουλος