Την Παρασκευή 12/2/2016 έγινε μια παγκόσμια εκδήλωση, ταυτόχρονα σε πολλές χώρες, ενάντια στην συνεχιζόμενη σφαγή των δελφινιών στην Ιαπωνία. Η παγκόσμια αυτή διαμαρτυρία έλαβε χώρα έξω από τηλεοπτικούς σταθμούς ανά τον κόσμο στις 12 το μεσημέρι. Στην Ελλάδα εκπρόσωποι οργανώσεων και πολίτες συγκεντρώθηκαν έξω από το Ραδιομέγαρο της ΕΡΤ (Μεσογείων 432) στην Αθήνα. Εκτός από την παράλογη σφαγή των δελφινιών, σκοπός της διαμαρτυρίας ήταν και η πληροφόρηση των συμπολιτών για τα τραγικά αποτελέσματα της αιχμαλωσίας και της εκμετάλλευσής τους.

Είναι αξιοσημείωτο ότι μέχρι τον Ιούνιο του 2010, στην χώρα μας δεν υπήρξαν ΠΟΤΕ αιχμάλωτα δελφίνια, μέχρις ότου η αποικιοκρατική και τυχοδιωκτική αντίληψη κάποιων, έφεραν αυτό το βάρβαρο και αναχρονιστικό «θέαμα» και στην Ελλάδα που συνεχίζεται παρ’ όλη την ύπαρξη του Νόμου 4039/2012 ο οποίος απαγορεύει ρητώς τις παραστάσεις με ζώα σε όλες τις εγκαταστάσεις, συμπεριλαμβανομένων και των ζωολογικών κήπων.

Είναι σημαντικό να τονιστεί ότι όλα τα οδοντοκήτη (δελφίνια, ραμφοφάλαινες, φυσητήρες, κλπ.) χρησιμοποιούν συνεχώς το ραντάρ νερού που διαθέτουν (βιο-σόναρ), αφού μέσα στη θάλασσα η όραση δεν είναι τόσο σημαντική, όσο η ακοή. Έτσι τα δελφίνια ψεκάζουν συνεχώς το περιβάλλον τους με υπερήχους και λαμβάνοντας συνεχώς την ηχώ, έχουν μέσα στο πολύπλοκο ακουστικό κέντρο του εγκεφάλου τους έναν συνεχώς διαμορφώμενο ηχητικό χάρτη της γύρω περιοχής τους, που καλύπτει μία ακτίνα πολλών εκατοντάδων μέτρων. Επίσης μ ´αυτό τον τρόπο εντοπίζoυν την τροφή τους – κοπάδια ψαριών-, αλλά και την ποσότητά της, το μέγεθος του κάθε ψαριού, την ταχύτητα και την διεύθυνση της κίνησής τους!

Σε μια στέρνα αιχμαλωσίας, όσο μεγάλη και να είναι, το δελφίνι βομβαρδίζεται κυριολεκτικά και συνεχώς με την ηχώ του και αυτό του δημιουργεί τεράστια ψυχολογικά προβλήματα. Το συνεχές στρες ρίχνει την άμυνα του οργανισμού του με αποτέλεσμα την ανάπτυξη παρασιτώσεων και διαφόρων ασθενειών, που μειώνουν σημαντικά το προσδόκιμο της ζωής τους. Σε αυτά συμβάλλει και η ψυχολογική του κατάπτωση, η οποία εκφράζεται όταν τα “σόου ” τελειώνουν. (Ως εκδηλωτικά και φιλικά γενικώς προς τον άνθρωπο, όπως και ως εντόνως κοινωνικά πλάσματα δείχνουν διάθεση για παιγνίδι, ουσιαστικά δηλαδή ζουν πραγματικά μόνο όσο διαρκούν τα ” σόου “. Η κατάθλιψη τους επανέρχεται πλήρως όλες τις υπόλοιπες ώρες. Έτσι τα δελφινάρια αποτελούν σύγχρονα Άουσβιτς για αυτά τα προικισμένα και ευαίσθητα πλάσματα.

Ας ελπίσουμε ότι θα κλείσει επιτέλους το κρεματόριο των δελφινιών στο Αττικό Ζωολογικό Πάρκο και τα εναπομείναντα δελφίνια θα μεταφερθούν σε συνθήκες που τους αρμόζουν και που δεν υπάρχουν στην χώρα μας. Σε άλλη περίπτωση όλοι οι υπερασπιστές αυτών των σοφών πλασμάτων θα συνεχίσουμε τον αγώνα μας μέχρι την δικαίωση. Σε εποχή που τα Δελφινάρια κλείνουν το ένα μετά το άλλο, δεν επιτρέπεται η αναχρονιστική και δελφινοκτόνα τακτική, με προφανές κίνητρο το οικονομικό όφελος κάποιων αισχροκερδών και άπληστων εκατομμυριούχων που έχουν μετατρέψει τον πόνο και την δυστυχία των άλλων σε πηγή πλουτισμού, περιφρονώντας μάλιστα την νομική, πόσο μάλιστα την ηθική υποχρέωση για προστασία των δελφινιών, που ως γνωστόν αποτελούν εν δυνάμει εθελοντές φύλακες άγγελους των ανθρώπων σε περιπτώσεις που αυτοί κινδυνεύουν στο θαλάσσιο περιβάλλον. Ωραία ανταμοιβή έχουν!

Γιάννης Πουλόπουλος